سیل فقیران را با خود برد. سیل فقیران را ویران کرد. سیل غم آمد و خانه ی بی پناهان را زبنیاد جا کن کرد و به گل و لای دشت ها نشاند. خشک سالی های طولانی نیز با همین ها چنین کرد. ترکمن صحرا ، پل دختر، محله ی سعدی و.... را میشناسید به آنجا ها رفته و مانده و به ژرفا نگریسته اید. آنان سرزمین ارزش آفرینان محروم میهن ما بودند.
سیل بی تردید عامل طبیعی بود و استثنائی . اما این عامل باز باز خواهد گشت و باز نادارها را قربانی خواهد کرد. راه حل ما در آخرین مرحله سیل بند ساختن است اما در اساس دگرگونی بنیادی است.
بیدار شو ای دیده که ایمن نتوان بود/ زین سیل دمادم که در این منزل خواب است.
درود بر همبستگی ملی و روحيه همياری مردم!
فاجعه اين سیل، به‌طور هم‌زمان واقعیت‌های معنی‌داری در معرض دید همگان قرار داده که درنگ بر آن‌ها ضرورت بسیار دارد. از بارزترین آن‌ها، یکی ناکارآمدی جمهوری اسلامی در قبال سوانح طبيعی است. دیگری بی‌اعتمادی عمومی در جامعه نسبت به کارایی نهادهای حکومتی در برابر سوانح طبیعی و بحران‌های زیست‌محیطی و اما بارزترینشان، همانا بروز و رشد روحیه همیاری بر متن همین بحران‌ها در میان خود مردم در مناطق سیل‌زده است!
ارسالی یاران جنبش رهایی بخش لر جهت درج در سایت